Om 07.00u zitten we aan het ontbijt (worst, aardappel, bonen en toast) en om 08.00u is de auto weer ingepakt en rijden we door het prachtig Noord-Malawische landschap richting Mbeya in Tanzania (zo´n 350 km). En dan... het meer!! Een prachtige azuurblauwe watervlakte strekt zich voor ons uit tot aan de horizon. Het is moeilijk om de aandacht te verdelen tussen de bochtige bergwegen en het schitterende water. Livingstonia moeten we helaas overslaan en op dit moment balen we wel echt even van het gebrek aan tijd. Rond 11.30u zijn we in Karonga. Vanaf daar is het nog 45km naar de grens. De wegen in Malawi zijn over het algemeen uitstekend wat het rijden minder vermoeiend maakt en ervoor zorgt dat je wat meer om je heen kunt kijken. Even lijkt de grensovergang lang te gaan duren, maar dan is het Carnet ineens gestempeld en vlak daarna ook de paspoorten. Ook bij deze grensovergang worden we getackeld door informele geldwisselaars. De douanier waarschuwt echter hier geen gebruik van te maken, maar naar het Forex Bureau te gaan in een gebouwtje tussen de grensposten van Malawi en Tanzania in. Hier krijgen we echter een erg slechte wisselkoers (100 US dollars tegen 107.300 Tsh). Nu hebben we de lokale valuta hard nodig om de brandstof te kunnen betalen, dus zit er niets anders op dan het te accepteren. De grenspost van Tanzania is een stuk minder relaxed. Zodra we komen aanrijden, worden we belaagd. Er wordt zelfs op de ruiten getikt om onze aandacht te krijgen. We wimpelen ze af en begeven ons naar de Immigration Office. Daar worden we doorverwezen naar de Customs Service Desk. Dit blijkt een kantoor met airco te zijn (héérlijk, want buiten is het een sauna). Een dame in weer een apart kantoor binnen dit kantoor handelt het papierwerk omtrent het Carnet de Passage af (Carnet, Road Tax en Vehicle Permit). We betalen in totaal 25 US dollar. Dan naar de douane voor de stempels in onze paspoorten. Dit verloopt heel soepel en aangenaam: "I wish you a very, very warm welcome to Tanzania. You will enjoy a lot!". We rijden richting de exit gate als we door een man worden gewenkt. We vragen hem om zijn legitimatie en dan blijkt hij een douanemedewerker te zijn die nogmaals het Carnet moet checken en de gegevens moet noteren van de bestuurder en de auto etc. Dan begint de speurtocht naar de 3rd party insurance. De dame in het kantoortje had ons aangeraden te onderhandelen. Eerder waren we al door meerdere mensen aangesproken, maar we hadden ze afgewimpeld. Eén daarvan blijkt echter bij een respectabel gebouwtje te horen met de toepasselijke tekst '3rd party insurance' erop. De verzekering zou 50 US dollars moeten kosten. Daarop beginnen we te onderhandelen en komen we uiteindelijk uit op 35 US dollar wat redelijk gemiddeld is. Als alles is ingevuld, komen we erachter dat we onvoldoende kleine coupures hebben. Of 25 of 100 US dollar. De verkoper stelt voor dat we het geld wisselen bij een van de informele geldwisselaars wat we afslaan. Ik maak hem duidelijk dat hij alleen 35 dollar kan krijgen als hij zorgt dat we het wisselgeld in dollars krijgen. En dat hij het anders moet doen met 25. Daarop stuurt hij iemand de straat op om wisselgeld te halen. Dit alles gebeurt trouwens in een ontspannen sfeer en aan het einde geven we elkaar netjes een hand en worden over en weer grapjes gemaakt. Opgelucht stappen we weer in de auto met de airco op MAX! Op naar Mbeya!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten