dinsdag 22 april 2008

Dag 4: The Great East Road







Om 05.00u gaat de wekker. Terwijl Aldwin zich doucht, ruim ik vast de slaapzakken, stretchers, kussens en dekens op. Snel ontbijtje en dan de tent afbouwen. Wat een modder aan de onderzijde! In ons enthousiasme vergeten we de luifel mee op te vouwen. Dat zou ons nog een aantal keer overkomen... Dus, weer uitrollen, luifel erin, oprollen en schoonmaken. Rond 07.30u zitten we in de auto naar Chipata (570 km). Een spannende en lange trip, aangezien we dwars door Lusaka heen moeten, dat bekend staat om zijn drukke en chaotische verkeer. En inderdaad loopt het al voor de eerste rotonde aardig vast. Redelijk vergelijkbaar met een zware ochtendspits in Rotterdam, waar de Maasboulevard vanaf de snelweg tot aan het centrum vast staat! Een vrachtwagen en een busje hebben zodanig ruzie dat ze millimeters van elkaar verwijderd staan. Als we eenmaal de rotonde zijn gepasseerd, rijdt het redelijk door gelukkig en dan zitten we al snel op de 'Great East Road' naar Chipata. Op die weg komen we ons volgende "roadblock" (wegblokkade) tegen. Ook hier moeten we stoppen en wordt naar onze 3rd party insurance gevraagd. Even wat uitleg: in Afrika moet je bij elke grens voor elk land apart een 'derde partij verzekering' afsluiten. Ook al ben je 'comprehensively insured' (all risk verzekerd), toch moet je deze verzekering afsluiten! Daarna begint een prachtige, bochtige weg door een adembenemend landschap. We komen bijna geen verkeer tegen, maar wel continue voetgangers en fietsers. Net voor de brug over de brede Luangwa rivier komen we wederom een road block tegen (en we hadden er ook al een gehad in het dorp ervoor). Deze lijkt serieus te worden, aangezien we worden benaderd door een tot de tanden bewapende militair. We zetten onze zonnebrillen af, openen het bestuurdersraam, lachen vriendelijk en geven rustig antwoord op de vragen van de militair en de agent die daarna komt aangelopen. Ze willen wederom alleen de papieren zien en dan mogen we alweer door. De weg tot zover was supergoed, maar bij Sinda begint het slechtste stuk asfalt wat we tot nu toe hadden meegemaakt. We halen Chipata niet op 1 tank en willen in Katete de tank volgooien. Schrik, geen ongelode benzine! We besluiten door te rijden tot de tank leeg is. Uiteindelijk moeten we 2x stoppen om de tank bij te vullen vanuit de twee jerrycans die we mee hebben. Als we Chipata binnenrijden, komen we gelijk een Total tegen. Opgelucht gooien we de tank en de jerrycans vol. Vanaf daar is het nog maar een klein stukje naar de campsite, Mama Rula's.

Geen opmerkingen: