Nadat we de grens met Tanzania zijn gepasseerd, komen we al snel allerlei leuke dorpjes tegen waar, naast allerlei ander fruit, enorme hoeveelheden bananen worden aangeboden. Onderweg komen we er ook achter dat de klok een uur vooruit is gegaan, doordat Tanzania een andere tijdzone heeft. Het is dus geen 13.45u maar 14.45u inmiddels. Het is een heel afwisselend, mooi landschap met heuvels die bijna het predicaat berg verdienen, groene velden, bos, palmbomen en riviertjes. De kwaliteit van de weg is uitstekend waardoor we rond 16.00u Mbeya binnenrijden. We gooien de auto vol bij de BP aan de Tanzam Highway en schrikken ons een hoedje aangezien de benzine gelijk ons hele budget aan Tanzaniaanse Shillings opslokt! In Zambia hadden we gemerkt dat we niet konden pinnen met onze Mastercard/Maestro/Cirrus kaarten en ons contant geld in US dollars was inmiddels aardig geslonken. Ons gebrek aan liquide middelen begint ons daardoor aardig zorgen te baren. We rijden naar de lodge zodat we daar advies kunnen inwinnen en hulp kunnen vragen. We rijden een bord van de lodge voorbij en moeten keren. Daarop rijden we het smalle, drukke, met marktstallen en mensen gevulde straatje in tot we niet verder kunnen omdat de brug over de rivier is verdwenen. We keren en rijden terug in de richting van Mbeya in de hoop dat we een bord gemist hebben. En inderdaad, vanaf deze kant zien we een bord met 'Diversion Utengule Coffee Lodge'. We moeten ongeveer een kilometer off-road omrijden, dwars door de achterstraatjes van een dorpje om aan de andere kant van de rivier weer op de asfaltweg naar de lodge uit te komen. Vanaf daar is het nog ongeveer 8 km waarvan het grootste deel een goede gravelweg. Eenmaal aangekomen bij de lodge bewonderen we het prachtige uitzicht dat je hebt vanaf het terras. Omdat de lodge vrij hoog ligt, kun je ontzettend ver kijken. Bovendien ligt het terras op het westen waardoor we de prachtige zonsondergang in volle glorie van begin tot eind kunnen aanschouwen. Bij het inchecken blijkt echter dat ze geen credit cards accepteren. In het begin verloopt het contact met de manager stroef, maar we oefenen wat diplomatie uit en hij ontdooit. Gelukkig hebben ze internet bij de lodge. Hierdoor kunnen we het geld overmaken via internet. We maken wat meer over dan de kamer en het eten daadwerkelijk kosten zodat de lodge ons dat contant kan geven. Op die manier hebben we tenminste voldoende om de brandstof tot aan Dar Es Salaam te betalen. Even overwegen we nog om naar Mbeya terug te rijden naar de bank om te zien of we hier wel kunnen pinnen, maar het wordt al donker. We proberen de liquiditeitsperikelen even te vergeten en te genieten van het uitzicht en het lekkere eten, maar dat blijkt best lastig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten